sábado, 10 de febrero de 2007

É SIMPATICO VERDA'??

Cada vez que salimos a la calle pasa algo, verdad? Bueno, no precisamente. A nosotros nos pasa algo "que no vale para contar". Pero vamos a compartir nuestras experiencias.

EXPERIENCIA 1: EL SIMPATICO JUBILADO DEMENTE

La historia empieza un dia de estudio, que como cualquier otro nos fuimos a chapar a la biblio, pero al igual que todos los días, se manifiesta la puta enfermedad del Capitán que le impide estar sentado y tranquilo estudiando mas de 30 minutos. Por lo tanto decidimos "ir a dar una vuelta", pero como casi todos los días la cosa se complica y aparece el típico personaje de turno. En este caso el mítico puto viejete con un desparpajo anormal que te hace pensar lo peor; al que llamaremos: "El Simpático Jubilado Demente" o simplemente "Abuelo".

Vale, bien, estamos fuera de la biblio, el Capitán y yo (ya sabéis, el burro delante para que espante), y nos dirigimos al cajero "mas cercano" (entre comillas por que de cercano no tiene nada, y aprovecho para decir que en futuros posts hablaremos de la relación entre las comisiones bancarias y el Capitán). Pues el caso, es que de camino un señor se nos acerca por detrás y nos dice:


-"Canto é un billón... porque é moi simpático... 70 ou 80 dijo 65... cando me... ti tes..."

A lo que yo, con mi don de gentes y mi poderosa mente matemática respondo:

-"buuuuuuf! eso viene siendo [intervalo de 5 segundos]... 1 millón de millones...",

Y el puto anciano, va y me dice:

-"ah, bueno, da ijual, é o mismo... pero oiches? mira que vos vou contar una cousa, un chiste... moi simpático" ,

Yo, después de mi esfuerzo mental, ya cagandome en Dios y en todos sus muertos... Pero alcanzo a esbozar una sonrisa, a la que que el Capitán responde con otra. Vuelve a hablar el señor:

-"Amira, se ti tes , e eu teño... e entonses ti me das porque eu teño e ti non tes tanto dijo tantos e amira cando é ti que ajora, eu teño o doble ca ti!"

El paisanete se parte y nosotros seguimos con nuestra sonrisa de incredulidad, entonces se decide a explicar su chiste:

-"A que é simpático?? ou non? por claro se en che collo e ti me das entonses falamos de bancos e meu fillo que é moi simpatico, e que sabe de esto de números... claro e se eu che dou e ti me das ou dijo quitas... entonsesssss temos ijual! a que é simpático??"

Despues de esto intentamos largarnos diciendo:

-"Jajaja! sisi es simpático! bueno... venga"

Pero el señor no desiste y se mete en nuestro camino para continuar la historia. El Capitán, ya harto de tanto numero y tanta mierda me mira con cara de mecagondios! pero el anciano demente a su rollo:

"é que meu fillo Ebaristo é moi simpático, moi jrasioso, porque claro, se ti tes 7 e eu teño 5, se ti me das 1 entonces temos ijual... eeeeh,... pero claro... pillalo? entendese... e se cho dou eu entonses temos ti, ti tes o doble ca min.... é simpático? ou no é así? é o doble ou non?"

El paisano partiendose, y nosotros diciendo, de la forma mas creíble posible... :

-"AAAAAh! si que es simpático, ja! mira si el doble... jaja!"

El puto anciano demente seguía hablando, entonces en una gran idea de mi mente superior de Lince, nos desviamos de nuestro camino (y dimos un rodeo que te cagas) para deshacernos del abuelo...

El caso, es que después de eso estamos atentos a los programas de cámaras ocultas, porque el surrealismo de la historia es demasiado grande...

Un saludo y ya sabéis 7 + 1 = 8 = 4 * 2 [...]

FIN!

No hay comentarios: